1. Wynik nie jest najważniejszy. Nie bądź aż tak zaangażowany w grę swojego dziecka. To nie jest Twój mecz Motywuj go do dalszych treningów, oraz daj mu odczuć, że podzielasz jego pasje.
2. Nie stresuj się meczem swojego dziecka. Wspieraj dziecko, kiedy nie ma sukcesów. Przypominaj dziecku, że jutro też jest dzień i niezależnie od jego porażek świat się nie zawali. Porażki są bardzo ważnym elementem procesu szkolenia, uczą szacunku do innych, pokory i skromności. Traktuj je jako element nieodzowny w kształtowaniu mistrza.
3. Nie wyolbrzymiaj zbytnio sukcesów swojego dziecka. Z wygranych trzeba się cieszyć, ale nie podkreślaj, że są najważniejsze.
4. Nie uzależniaj dziecka od siebie, pozostaw mu miejsce na samodzielność. Dotyczy to zarówno podejmowania decyzji(na boisku i poza nim), jak i np. pakowania plecaka na trening, czy noszenia torby,
a nawet wiązania butów.
5. Nie stresuj dziecka dodatkowo swoja nieustanną obecnością na obiektach sportowych. Nie opieraj swojej radości lub szczęścia na tym co dzieje się na boisku. Hamuje to rozwój Twojego dziecka a na wynik i tak w tym momencie nie masz żadnego wpływu.
6. Popatrz na mecz swojego dziecka pod innym kątem. Czy dobrze się bawi? Czy czerpie korzyści ze społecznego charakteru samej gry? Czy jest aktywne? Resztą się nie przejmuj.
7. Nie krytykuj, przy dziecku, decyzji trenera, nie podważaj jego autorytetu, nie sędziuj i nie osądzaj, nie wtrącaj się w strategię planowaną przez trenera. Ty patrzysz przez pryzmat dziecka w domu, a trener dziecka w grupie – istotna różnica.
8. Gra w piłkę ma przede wszystkim przynosić dzieciom radość. Trzeba chwalić za postępy, zaangażowanie a nie za wyniki…
9. Nie realizuj własnych, niespełnionych ambicji kosztem swojego dziecka. Pozwól, aby sport należał tylko do niego, aby nie był czymś, czego chcą tylko rodzice.
10. Zawsze możesz poprosić trenera o rozmowę 15 min. przed lub po zajęciach w celu wyjaśnienia wątpliwości dotyczących sfery wychowawczej czy osobowej dziecka.
